Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμά τη μνήμη του Σταύρου Τορνέ (26 Ιουλίου...

Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμά τη μνήμη του Σταύρου Τορνέ (26 Ιουλίου 1988)

Αφιέρωμα του Αρχείου της ΕΡΤ

στον Σταύρο Τορνέ (26 Ιουλίου 1988)

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από το θάνατο του σκηνοθέτη Σταύρου Τορνέ (26 Ιουλίου 1988), το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη του, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει στην ιστοσελίδα www.ert.gr και στη διεύθυνση http://www.ert.gr/arxeio-afierwmata/stayros-tornes-26-ioylioy-1988/ την εκπομπή «Σταύρος Τορνές – Ο ρωπογράφος της διαφοράς και του εφήμερου» από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Τέχνη και πολιτισμός».

Στο ντοκιμαντέρ, παραγωγής 1989, γίνεται αναφορά στις ταινίες του Σταύρου Τορνέ, στις ιστορίες που διηγείται και στα μηνύματα που περνά μέσα απ’ αυτές, στα πρόσωπα της μυθοπλασίας του, αλλά και στις συνθήκες παραγωγής τους.

«Ο κινηματογράφος του Σταύρου Τορνέ αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο, τόσο από την άποψη της αισθητικής του πληρότητας όσο και από εκείνη της παραγωγής του», τονίζει ο τεχνοκριτικός Ανδρέας Παγουλάτος. Όπως εξηγεί: «Με τη Σαρλότ Βαν Γκέλντερ και τους άλλους συνεργάτες του, κάθε φορά καταφέρνει, με ελάχιστα μέσα, να πραγματοποιήσει ταινίες που μπορούν να σταθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χάρη στην αισθητική ιδιοτυπία τους, αλλά και σ’ αυτό το φαινόμενο της φτωχής παραγωγής, που καταφέρνει, όμως, να φτάσει σε άρτια αισθητικά αποτελέσματα».

Για τον Σταύρο Τορνέ μιλά και ο δοκιμιογράφος Δημοσθένης Αγραφιώτης, τονίζοντας: «Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι μέσα απ’ αυτή την αθώα ματιά, που είναι μια εσκεμμένα αθώα ματιά του Τορνέ, τίθενται ορισμένα πιο βασικά προβλήματα. Όπως για παράδειγμα τι είναι αυτό που μπορεί να ενοποιήσει όλες αυτές τις διαφορετικές ζωές. Είναι σημαντικό ότι μέσα στις ταινίες του υπάρχουν εμπειρίες από διάφορες κοινωνίες, από διάφορους τρόπους έκφρασης, από διάφορες γλώσσες, από διάφορες “φυλές”».

Στο ντοκιμαντέρ προβάλλονται σκηνές από τις ταινίες του Σταύρου Τορνέ, ενώ ακούγονται μουσικά αποσπάσματα του Μάνου Χατζιδάκι από τον «Ερωδιό» και της Σαρλότ Βαν Γκέλντερ από την «Καρκαλού».

Κείμενο-σκηνοθεσία: Δήμος Θέος