ΕΡΤ3 – Ντοκιμαντέρ: Νέες Ταινίες Τεκμηρίωσης σε Α΄ Προβολή
Α΄ Τηλεοπτική Μετάδοση
Τετάρτη 9 Απριλίου & Παρασκευή 11 Απριλίου
Νέες ταινίες ντοκιμαντέρ, οικολογικού και περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, καθώς και καλλιτεχνικού περιεχομένου θα προβάλει η ΕΡΤ3, σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση, την Τετάρτη 9 και την Παρασκευή 11 Απριλίου.
Τετάρτη 9 Απριλίου
22:00 | Άνθρωποι Γεμάτοι Πλαστικό [We’re All Plastic People Now]
Α‘ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Ωριαίο ντοκιμαντέρ, παραγωγής Rory Fielding Films, 2023
Το πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ «We’re All Plastic People Now», βραβευμένο με Emmy, το οποίο προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σάντα Φε το 2024, για πρώτη φορά πραγματοποιεί εξετάσεις στο αίμα του παραγωγού και τεσσάρων γενεών της οικογένειάς του για χημικές ουσίες που προέρχονται από το πλαστικό. Τα αποτελέσματα είναι σοκαριστικά.
Υπάρχει πλαστικό στον αέρα. Στο νερό. Στην εποχή της ευκολίας και της άνεσης που προσφέρουν τα προϊόντα μιας χρήσης, η εξάρτησή μας από το πλαστικό έχει βαρύ τίμημα για την υγεία μας. Πλαστικά σωματίδια έχουν ανιχνευθεί μέσα στο σώμα μας: στο έντερό μας, στον εγκέφαλό μας, στο μητρικό γάλα και σε αναπτυσσόμενα έμβρυα. Και τώρα, εντοπίζεται ακόμη και στις καρδιές μας. Επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά αν το κοινό δεν ευαισθητοποιηθεί και κινητοποιηθεί, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Πόσα ακόμη στοιχεία χρειαζόμαστε για να δράσουμε;
Σκηνοθεσία: Rory Fielding
23:00 | Επιστροφή στη Γη
Α’ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Ωριαίο ντοκιμαντέρ, ελληνικής παραγωγής, 2021
Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Επιστροφή στη Γη», σε σκηνοθεσία και σενάριο Χρύσας Τζελέπη και Άκη Κερσανίδη, προσφέρει μια θέαση της διαδικασίας δημιουργίας ενός γλυπτού μέσα από τα μάτια δύο κινηματογραφιστών, ενώ αποτελεί μια πρόταση για το αποτύπωμα της τέχνης στο δημόσιο χώρο και θέτει μια ερώτηση για τη σημασία και τη λειτουργία του έργου τέχνης σήμερα.
Ο Έκτορας Μαυρίδης είναι κεραμίστας. Τα τελευταία χρόνια είναι αφοσιωμένος στην κατασκευή ενός γλυπτού μεγάλης έκτασης στο δημόσιο χώρο. Οι σβώλοι που συλλέγει από το οργωμένο χωράφι είναι η πρώτη ύλη. Με εργαλεία τη φωτιά, το νερό, την επιμονή και τον σωματικό μόχθο, τούς μεταμορφώνει και τους επιστρέφει πίσω στο χωράφι για να γίνουν κομμάτια του συνολικού έργου. Οι σβώλοι μετασχηματίζονται σε ένα δημόσιο γλυπτό ανοιχτό σε όλους, εκτεθειμένο στις δυνάμεις της φύσης και προορισμένο να ενσωματωθεί τελικά σ’ αυτήν.
Βραβεία / Διακρίσεις: Η «Επιστροφή στη Γη» απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) στο πλαίσιο του 23ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ενώ έχει λάβει και το Βραβείο Φωτογραφίας (Χρύσα Τζελέπη) και Μουσικής σύνθεσης (Κωστής Δρυγιανάκης) στο 15ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας – DocFest.
Σκηνοθεσία: Χρύσα Τζελέπη, Άκης Κερσανίδης
Σενάριο: Χρύσα Τζελέπη, Άκης Κερσανίδης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Χρύσα Τζελέπη
Μοντάζ: Άκης Κερσανίδης
Ήχος: Άκης Κερσανίδης
Μουσική: Κωστής Δρυγιανάκης
Παραγωγή: anemicinema
Παραγωγοί: Χρύσα Τζελέπη, Άκης Κερσανίδης
Παρασκευή 11 Απριλίου
22:00 | Μία Γεύση από την Πατρίδα [A Piece of Home]
Α‘ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Ωριαίο ντοκιμαντέρ, συμπαραγωγής Layla Film / Al Jazeera Documentary, 2024
Το ντοκιμαντέρ «Μια γεύση από την πατρίδα» [A piece of Home] μας δείχνει, μέσα από τα μάτια των Αφγανών μεταναστών στην Τουρκία, πώς το κρίκετ γίνεται ένα εργαλείο αντίστασης, ενώ το γήπεδο του κρίκετ μετατρέπεται σε ένα κομμάτι από την πατρίδα.
Όταν χάνεις τα πάντα, μπορεί ένα παιχνίδι να σώσει τα όνειρά σου; Ταξιδεύουμε στην Αττάλεια, η οποία καλωσορίζει πάνω από 10 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Ακολουθούμε δύο αδέλφια Αφγανών: τον Σιρ, 21 ετών, και τον Αλαχβέρντι, 17 ετών, που ζουν παράνομα στο ίδιο κατάλυμα με είκοσι άλλους άνδρες. Όλοι τους βιοπορίζονται μαζεύοντας σκουπίδια (χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο) στη διάρκεια της ημέρας, τα οποία πουλάνε στο αφεντικό τους την επομένη. Τριγυρίζουν στην πόλη με δίτροχες χειράμαξες και προσπαθούν να μην τραβούν την προσοχή από φόβο μην τους απελάσουν. Όλοι τους έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον: το κρίκετ. Αν και ασυνήθιστο άθλημα για την Τουρκία, είναι το μεγαλύτερο πάθος αυτών των μεταναστών. Έτσι, νιώθουν σαν να είναι στο σπίτι τους και ξεχνούν όλα τους τα βάσανα.
Σκηνοθεσία: Mumin Baris