Η μουσική εναντίον του φασισμού
Τραγούδια, ορχηστρικά έργα, μουσικά και άλλα ντοκουμέντα για την ελευθερία, τη δημοκρατία, τον ανθρωπισμό, σε ειδικά αφιερώματα του Δευτέρου, του Τρίτου Προγράμματος και του Kosmos, μπορούν ν’ ακούσουν οι ακροατές την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020, εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου για τη δίκη της «Χρυσής Αυγής».
Έπειτα από πεντέμισι χρόνια και 453 συνεδριάσεις, η δίκη της «Χρυσής Αυγής» φτάνει στη στιγμή της ετυμηγορίας του Δικαστηρίου.
Η μουσική δημιουργία, ανεξαρτήτως είδους, ύφους και εποχής, κατήγγειλε και συνεχίζει να καταγγέλλει το φαινόμενο του φασισμού, όπως άλλωστε και να υμνεί τον αγώνα εναντίον του.
Πολλά από αυτά τα εμφανώς ή έμμεσα αντιφασιστικά τραγούδια και ορχηστρικά έργα, που προέρχονται από τον χώρο της συμφωνικής μουσικής έως εκείνον του χιπ χοπ, θα μας θυμίσουν σε ειδικά αφιερώματα οι τρεις μουσικοί σταθμοί της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το Δεύτερο Πρόγραμμα, το Τρίτο Πρόγραμμα και ο Kosmos την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020, ημέρα της ανακοίνωσης της δικαστικής απόφασης.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Τραγούδια που γράφτηκαν για τον Παύλο Φύσσα. Άλλα που περιγράφουν «το πρόσωπο του τέρατος» πολλά χρόνια πριν. Ηχητικά ντοκουμέντα με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Θάνο Μικρούτσικο.
Τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη –μεταξύ άλλων- από την Πολιτεία Α΄ και Β΄ ή το χιλιοτραγουδισμένο «Ποιος τη ζωή μου», σε στίχους Μάνου Ελευθερίου. Και φυσικά, τραγούδια του Μάνου Λοΐζου, περιλαμβάνει το αφιέρωμα που ξεκινά στις 10:00 με τη Μαρία Κοζάκου και τον Μιχάλη Γελασάκη στο «Τρανζίστορ», για να συνεχιστεί στις 12:00 με την Έλενα Διάκου στο «Ημερολόγιο καταστρώματος».
Στην ιστορία της «Εποχής της Μελισσάνθης», του κατεξοχήν αντιφασιστικού και πιο προσωπικού έργου του Μάνου Χατζιδάκι, που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από ακριβώς 40 χρόνια με ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη και τη συμμετοχή της Χορωδίας του Τρίτου Προγράμματος, εστιάζει ο Φώτης Απέργης στις 16:00.
Εξάλλου, «τραγούδια της φωτιάς» διαλέγει ο Πάνος Χρυσοστόμου, στις 17:00, στις «Ροκ Συναναστροφές». Τραγούδια που εντάσσονται κυρίως στο ραπ και το χιπ χοπ και καταγράφουν την οργή αλλά και την ελπίδα της νέας γενιάς. Από τα γεγονότα του Χημείου και τις δολοφονίες του Μιχάλη Καλτεζά και του Αλέξη Γρηγορόπουλου, έως εκείνη του Παύλου Φύσσα.
ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Με τη μετάδοση μιας ιστορικής συναυλίας ξεκινά στις 10:00, η εκπομπή της Τζουλιέττας Καρόρη και του Διονύση Μαλλούχου, «Όλα τα πρωινά του Τρίτου»: τη συναυλία που έδωσε ο Μάνος Χατζιδάκις, διευθύνοντας την Ορχήστρα των Χρωμάτων, τον Φεβρουάριο του 1993 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, «συναυλία – διαμαρτυρία κατά του νεοναζισμού», όπως την ονόμασε, με το «1ο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα» του Φραντς Λιστ και το «3ο Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα» του Μπέλα Μπάρτοκ, αμφότερα με σολίστ τον σπουδαίο Γκιόργκι Σάντορ, καθώς και τη «2η Συμφωνία» του Κουρτ Βάιλ.
Στην ίδια εκπομπή θα ακουστούν:
Η δεύτερη πράξη της όπερας του σύγχρονού μας Αργεντινού συνθέτη Οσβάλντο Γκολίτζοφ – Ainadamar / Πηγή (κρήνη) των δακρύων, όπου περιγράφεται μουσικά η εκτέλεση του ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από τους Ισπανούς φασίστες στη Γρανάδα το 1936.
– Το τρίτο μέρος από τη «Συμφωνία των Λυγμών» (ή Συμφωνία των Θλιμμένων Ασμάτων) του Πολωνού συνθέτη Χένρικ Γκόρετσκι.
Βασίζεται σ’ ένα παραδοσιακό τραγούδι της Σιλεσίας, στο οποίο μια μητέρα αναζητεί τον γιο της, τον οποίο έχουν σκοτώσει οι Γερμανοί στην εξέγερση της Σιλεσίας.
– Nemesi / Νέμεση, έργο για χορωδία του ελληνικής καταγωγής Νεοζηλανδού συνθέτη Τζον Ψάθας, σε ποίηση του Μεσομήδη από την Κρήτη. Για την ερμηνεία του, η χορωδία, εκτός των φωνών, μεταχειρίζεται μέρη του σώματος ως κρουστά όργανα.
KOSMOS
Εμβληματικά τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο εναντίον του ολοκληρωτισμού και του αυταρχισμού διαλέγουν ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος και ο Γιάννης Δημητριάδης, στις 10:00.
Tραγούδια γεμάτα οργή, όπως το «Power in the darkness» του Τομ Ρόμπινσον ή το «La bete immonde» του Μισέλ Φουγκέν, καθώς και τον αντιρατσιστικό ύμνο «Biko» του Πίτερ Γκάμπριελ, για τον δολοφονημένο ποιητή και ακτιβιστή Στιβ Μπίκο, το σπαρακτικό «Strange fruit» με την Μπίλι Χόλιντεϊ με αφορμή το λιντσάρισμα δύο νέων Αφροαμερικανών, αλλά και το «Dance me to the end of love», που ο Λέοναρντ Κοέν εμπνεύστηκε από τους Εβραίους μουσικούς που έπαιζαν συνοδεύοντας τους μελλοθάνατους στα κρεματόρια.