Τροποποιήσεις προγράμματος ΕΡΤ2
Κοινωνικό δράμα, παραγωγής 1992.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καρυπίδης.
Διασκευή σεναρίου: Γιάννης Ξανθούλης, Γιώργος Καρυπίδης.
Σενάριο αρχική πηγή: Γιάννης Ξανθούλης «Το πεθαμένο λικέρ» (μυθιστόρημα).
Διεύθυνση φωτογραφίας: Αντρέας Σινάνος.
Μοντάζ: Παύλος Φιλίππου.
Ηχοληψία: Νίκος Παπαπαδημητρίου
Σκηνικά-κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος.
Μουσική: Νίκος Κυπουργός.
Παραγωγή: Orama Films, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ), ΕΡΤ Α.Ε.
Παίζουν: Μπέτυ Λιβανού, Σπύρος Φωκάς, Έφη Ροδίτη, Γιάννης Καράμπελας, Κώστας Καράμπελας, Βάσω Γουλιελμάκη, Ειρήνη Ιγγλέση, Ελένη Γερασιμίδου, Μαρία Κανελλοπούλου, Τάκης Βαμβακίδης, Λένα Κωνσταντάτου, Δημήτρης Ευαγγελόπουλος, Δημήτρης Πιέρρος, Μάξιμος Καραμανάβης, Σοφία Τριάντη, Κορίνα Βαφειάδου, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Αντώνης Δημητρίου, Γιάννης Ξανθούλης, Μιχάλης Γούναρης, Αθηνά Μιχαλακοπούλου.
Διάρκεια: 90΄
Υπόθεση: Δύο αγόρια (δίδυμα) μεγαλώνουν σ’ ένα μεσοαστικό περιβάλλον, στην Αθήνα, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Τριγυρισμένα από γυναίκες (χήρα μητέρα, μεγαλύτερη αδελφή, θείες, υπηρέτρια), θα νιώσουν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, καθώς μπαίνουν στην εφηβεία και καθώς η πόλη γύρω τους μετασχηματίζεται ολοένα και πιο βιαστικά για να προλάβει την «πρόοδο».
Διασκευάζοντας για τον κινηματογράφο το πολυδιαβασμένο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη, ο Γιώργος Καρυπίδης επέλεξε συνειδητά να σεβαστεί πρώτα απ’ όλα την αίσθηση των πραγμάτων -αυτό δηλαδή που ονομάζεται «ατμόσφαιρα».
Όμως η σχέση του σκηνοθέτη με το θέμα του είναι καθαρά σχέση αισθήσεων: ο θεατής σχεδόν αναπνέει το καλοκαιρινό απόβραδο στον κήπο του αθηναϊκού σπιτιού του ’50, σχεδόν γεύεται το «πεθαμένο λικέρ», σχεδόν αγγίζει τα αντικείμενα της εποχής με τα οποία «ερωτοτροπεί» ο φακός, όχι εξαιτίας κάποιας νατουραλιστικής υστερίας, αλλά γιατί τα αντικείμενα είναι φορτισμένα με το ακραίο, όσο και απλό γεγονός του ότι έχουν επιζήσει των ανθρώπων.
Μια ταινία χαμηλόφωνη, τρυφερή, που τολμάει να ξανοιχτεί στο όνειρο και δεν φοβάται να νοσταλγήσει.
Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Μουσικής, Β΄ γυναικείου ρόλου και τεχνικών επιτεύξεων.
Ταινία μικρού μήκους, παραγωγής 2012.
Σκηνοθεσία-σενάριο: Νεριτάν Ζιντζιρία.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη.
Μοντάζ: Χρήστος Γιαννακόπουλος.
Ηχοληψία: Λέανδρος Ντούνης.
Σκηνικά: Σμαράγδα Κανάρη.
Κοστούμια: Δέσποινα Χειμώνα.
Μακιγιάζ: Ιωάννα Συμεωνίδη.
Παραγωγή: ΕΡΤ Α.Ε. – Highway Productions- 90 Productions – Νεριτάν Ζιντζιρία.
Παίζουν: Γιώτα Χατζηιωάννου, Φώτης Αρμένης.
Διάρκεια: 15΄
Υπόθεση: Είναι μόνη της. Ο κόσμος των ζωντανών είναι μακριά, ενώ ο κόσμος των νεκρών μυρίζει χαμομήλι.
Το «Χαμομήλι», είναι μια κατάθεση ψυχής, στη δύναμη της οποίας δεν μένει κανείς ασυγκίνητος. Κοινό και κριτικοί έχουν αγκαλιάσει το μικρό αυτό διαμάντι που, χωρίς λόγια, αλλά με άρτια εικονογραφία και τη συγκλονιστική ερμηνεία της πρωταγωνίστριας, Γιώτας Χατζηιωάννου, έχει κερδίσει με τη καλλιτεχνική και συναισθηματική του αρτιότητα όπου κι αν έχει προβληθεί.
Βραβεία:
Πρώτο βραβείο Μυθοπλασίας, Golden Horseman, στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δρέσδης.
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους για το 2013 από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
«Χρυσός Διόνυσος» – Πρώτο Βραβείο Μυθοπλασίας στο Φεστιβάλ Δράμας.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο 35ο Φεστιβάλ Δράμας.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».