ΕΡΤ2: Τροποποιήσεις προγράμματος – Ευρωεκλογές 2024: Διακαναλικές Συνεντεύξεις Τύπου | 29.05 & 02.06.2024

Ελάτε να γνωρίσουμε –και να ξαναθυμηθούμε– τον πρώτο νομό της χώρας. Τον πιο πυκνοκατοικημένο, αλλά ίσως και τον λιγότερο χαρτογραφημένο.

Η Αττική είναι όλη η Ελλάδα υπό κλίμακα. Έχει βουνά, έχει θάλασσα, παραλίες και νησιά, έχει λίμνες και καταρράκτες, έχει σημαντικές αρχαιότητες, βυζαντινά μνημεία και ασυνήθιστα μουσεία, κωμοπόλεις και γραφικά χωριά και οικισμούς, αρχιτεκτονήματα, φρούρια, κάστρα και πύργους, έχει αμπελώνες, εντυπωσιακά σπήλαια, υγροτόπους και υγροβιότοπους, εθνικό δρυμό.

Έχει όλα εκείνα που αποζητούμε σε απόδραση -έστω διημέρου- και ταξιδεύουμε ώρες μακριά από την πόλη για να απολαύσουμε.

Η εκπομπή «Εντός Αττικής», προτείνει αποδράσεις -τι άλλο;- εντός Αττικής.

Περίπου 30 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας υπάρχουν μέρη που δημιουργούν στον τηλεθεατή-επισκέπτη την αίσθηση ότι βρίσκεται ώρες μακριά από την πόλη. Μέρη που μπορεί να είναι δύο βήματα από το σπίτι του ή σε σχετικά κοντινή απόσταση και ενδεχομένως να μην έχουν πέσει στην αντίληψή του ότι υπάρχουν.

Εύκολα προσβάσιμα και με το ελάχιστο οικονομικό κόστος, καθοριστική παράμετρος στον καιρό της κρίσης, για μια βόλτα, για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη για αλλαγή παραστάσεων.

Τα επεισόδια της σειράς σαν ψηφίδες συνθέτουν ένα μωσαϊκό, χάρη στο οποίο αποκαλύπτονται γνωστές ή πλούσιες φυσικές ομορφιές της Αττικής.

«Λαύριο» (Α΄ μέρος)

Λαύριο: η πύλη της Αττικής στο Αιγαίο. Ένα στεριανό καράβι. Μια παραθαλάσσια πόλη με μακραίωνη Ιστορία, με πολλές και κρυφές χάρες.
Με ωραία εσπλανάδα, έναν οικιστικό πυρήνα με κτήρια αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, με συνοικίες άλλων εποχών, με πολλές επιλογές διασκέδασης.
Το Λαύριο ήταν το νομισματοκοπείο της αρχαίας Αθήνας. Τα αρχαία ορυχεία της Λαυρεωτικής, από τα οποία γίνονταν εξορύξεις αργυρούχου μολύβδου -ο άργυρος ήταν η πρώτη ύλη για το αθηναϊκό τετράδραχμο- είχαν ένα δίκτυο από σήραγγες συνολικού μήκους 80 χιλιομέτρων.
Αν εκείνη την εποχή η Λαυρεωτική ήταν ένα απέραντο ορυχείο, στους νεότερους χρόνους η πόλη που αναπτύχθηκε οφείλεται στη Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων -μετέπειτα ελληνική εταιρεία.
Πολλά από τα σημερινά κτήρια της πόλης -ορισμένα λειτουργούν ως χώροι εστίασης- στο πρόσφατο παρελθόν είχαν άλλη χρήση που δεν το βάζει ο νους.
Οι βόλτες στις γειτονιές του Λαυρίου, είναι ταυτόχρονα μικρά ταξίδια στον χρόνο, τότε που το σημερινό ΚΕΠ, στην πλατεία, ήταν ξενοδοχείο, το σημερινό Πνευματικό Κέντρο στέγαζε τις ορχήστρες και τις χορωδίες των μεταλλωρύχων, και κατόπιν το πρώτο δημοτικό σχολείο. Κτήριο αποκατεστημένο, που χρησιμοποιείται ως εστιατόριο, ήταν στις αρχές του 19ου αιώνα η τράπεζα των μεταλλείων.
Το Λαύριο δεν είναι μόνο ένα λιμάνι που εξυπηρετεί, ακτοπλοϊκώς, κυρίως τα κοντινά Κυκλαδονήσια, την Τζιά και την Κύθνο. Είναι ένα στεριανό νησί. Ανοιχτό να το ανακαλύψεις.

«Λαύριο» (Β΄ μέρος)

Όσο ενδιαφέρον έχει ο αστικός πυρήνας του Λαυρίου, άλλο τόσο έχει και η ευρύτερη περιοχή.
Αφού περπατήσεις στις γειτονιές του, που δημιούργησαν οι εργάτες των ορυχείων πριν από περίπου έναν αιώνα και κάποιοι διατηρούνται όπως και τότε, σχεδόν τέσσερα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, δίπλα στη θάλασσα είναι το σημαντικό θέατρο ενός από τους σημαντικότερους δήμους της αρχαίας Αθήνας, του Θορικού.
Μοναδικό στο είδος του, έχει σχήμα τόξου, προσφέρει θέα στο Λαύριο, στο Αιγαίο και στα κοντινά Κυκλαδονήσια, ενώ δίπλα από τις κερκίδες του υπάρχουν είσοδοι αρχαίων μεταλλείων και χειροποίητα -επίσης αρχαία- πλυντήρια εξορύξεων.
Στον εσωτερικό δρόμο Λαυρίου-Αναβύσσου, η Καμάριζα ήταν η «καρδιά» των μεταλλείων, όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά και στους νεότερους χρόνους.
Ο Κώστας Τζανής, με τις διηγήσεις του σε «ταξιδεύει» στην εποχή που κάθε πρωί με μια λάμπα ασετιλίνης έμπαινε στα έγκατα της γης, μαζί με χιλιάδες άλλους μεταλλωρύχους, σε αρχαίες στοές, ανοίγοντας με τη σειρά τους νέες σήραγγες σε αναζήτηση κοιτασμάτων αργυρούχου μολύβδου.  Έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα- γράμματα.
Από την πλούσια σε Ιστορία  Καμάριζα, αρχίζει δρόμος που διασχίζει τον Εθνικό Δρυμό Σουνίου. Λίγο μετά τα τελευταία σπίτια της, το Χάος θα σε εντυπωσιάσει.

Επιμέλεια-παρουσίαση: Χρήστος Ν.Ε. Ιερείδης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γκάβαλος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Διονύσης Πετρουτσόπουλος
Ηχοληψία:  Κοσμάς Πεσκελίδης
Διεύθυνση παραγωγής: Ζωή Κανελλοπούλου
Παραγωγή: Άννα Κουρελά- View Studio