ΕΡΤ – Η «Αλβανιάδα» του Οδυσσέα Ελύτη 05.12.2016

ΕΡΤ – Η «Αλβανιάδα» του Οδυσσέα Ελύτη 05.12.2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 «Η μνήμη από το μέλλον κρίνεται…»

Η «ΑΛΒΑΝΙΑΔΑ» ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

 

Ένα μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο από το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει στους ακροατές της η Ελληνική Ραδιοφωνία.

Πρόκειται για το ημιτελές έργο του Οδυσσέα Ελύτη «Αλβανιάδα», έτσι όπως μεταδόθηκε μια και μοναδική φορά, πριν από ακριβώς 60 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1956 από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών του τότε ΕΙΡ. Το έργο παρουσιάστηκε σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, ραδιοφωνική σκηνοθεσία- επιμέλεια Νίκου Γκάτσου και απόδοση Θάνου Κωτσόπουλου και Μήτσου Λυγίζου.

Το μοναδικό αυτό  ντοκουμέντο θα μεταδοθεί σε επανάληψη από το Τρίτο Πρόγραμμα (90,9 & 95,6) την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 20:00-22:00 και από το Δεύτερο Πρόγραμμα (103,7 & 102,9) την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 22:00-24:00 σε όλη την Ελλάδα. Οικοδεσπότης στο στούντιο ο Κώστας Καναβούρης. Μαζί του, ο ποιητής Γιώργος Κοροπούλης και ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης.

Μια ιστορική εκπομπή, ανταπόδοση σε όλους εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν, πως η ΕΡΤ είναι συνώνυμο με τη μακρά ιστορία της πατρίδας μας, την οποία διαφυλάσσει και αναδεικνύει.

* * * * * * * * * * *

« …Σίδερο κρούει το σίδερο

                βρόντος το νου σταυρώνει

                τρίζουν τα δόντια.

                Η μνήμη από το μέλλον κρίνεται…»

 

Οδυσσέα Ελύτη : «Αλβανιάδα»

Ο κορυφαίος νομπελίστας ποιητής μας, αναφερόμενος στο συγκεκριμένο έργο του σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό «Πανσπουδαστική» το 1962, είχε τονίσει:

«… Το ποίημα αυτό δεν δημοσιεύθηκε ποτέ. Μεταδόθηκε όμως τον Οκτώβριο του 1956 από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών… Δεν είχε, απ΄ όσο ξέρω, καμιάν απήχηση, μολονότι η ραδιοφωνική παρουσίαση βοηθούσε στην ανάδειξη της ιδιότυπης τεχνικής του. Ίσως να έφταιγα εγώ, ίσως το θέμα. Γεγονός είναι ότι μου έλειψε από κει και πέρα η διάθεση να συνεχίσω ένα έργο με τόσο μεγάλες διαστάσεις… Προχώρησα αρκετά στο δεύτερο μέρος κι ύστερα ξαφνικά σταμάτησα.

Με τράβηξε το «Άξιον Εστί» που είχε αρχίσει να ωριμάζει μέσα μου και που έμελλε να ηχήσει αλλιώς. Ωστόσο, μια που αυτό το πρώτο μέρος   εξακολουθεί προσωπικά να με ικανοποιεί απολύτως και έχει εξάλλου πάρει κατά κάποιο τρόπο το βάφτισμα της δημοσιότητας, ευχαρίστως σας το παραχωρώ…».