ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ
Τριάντα επτά χρόνια συνεχούς παρουσίας το «Μονόγραμμα» στη δημόσια τηλεόραση έχει καταγράψει με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που σηματοδότησαν με την παρουσία και το έργο τους την πνευματική, πολιτιστική και καλλιτεχνική πορεία του τόπου μας.
«Εθνικό αρχείο» έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο του Τύπου και για πρώτη φορά το 2012, η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε και βράβευσε οπτικοακουστικό έργο, απονέμοντας στους δημιουργούς-παραγωγούς και σκηνοθέτες Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου τους και ιδίως για το «Μονόγραμμα» με το σκεπτικό ότι: «…οι βιογραφικές τους εκπομπές αποτελούν πολύτιμη προσωπογραφία Ελλήνων που έδρασαν στο παρελθόν αλλά και στην εποχή μας και δημιούργησαν, όπως χαρακτηρίστηκε, έργο “για τις επόμενες γενεές”».
Τα πρόσωπα που αυτοβιογραφούνται στην ενότητα αυτή είναι: ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Λαοκράτης Βάσσης, ο ζωγράφος Βασίλης Θεοχαράκης, η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης, ο συνθέτης Γιάννης Σπανός, η συγγραφέας Μαρίνα Καραγάτση, ο ηθοποιός Νικήτας Τσακίρογλου, ο συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος, ο συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης και ο λυράρης Βασίλης Σκουλάς.
Σκηνοθέτες των εκπομπών είναι οι: Περικλής K. Ασπρούλιας, Χρίστος Ακρίδας, Κιμ Ντίμον, Στέλιος Σγουράκης και Ηλίας Γιαννακάκης.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Ιωάννα Κολοβού, Νέλλυ Κατσαμά.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Στάθης Γκόβας.
Ηχοληψία: Λάμπρος Γόβατζης, Νίκος Παναγοηλιόπουλος.
Μοντάζ: Σταμάτης Μαργέτης, Γιώργος Γεωργόπουλος, Αποστολία Παπαϊωάννου.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
Ημερομηνία μετάδοσης: Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018, στις 19:30
Εκπομπή 2η: «Αντώνης Φωστιέρης» (ποιητής)
Ο Αντώνης Φωστιέρης, Έλληνας ποιητής, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Γενιάς του ’70, αυτοβιογραφείται στο αποψινό «Μονόγραμμα».
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή του είναι από την Αμοργό και πήρε το όνομα του καπετάνιου παππού του. Η Αμοργός θεωρεί ότι ίσως έπαιξε ρόλο στη ροπή του προς την ποίηση. Πατρίδα του Σημωνίδη, ενός ιαμβογράφου σαρκαστικού και ενδεικτικού του 7ου αιώνα, που άφησε πίσω του μια τέτοιου είδους ποιητική παράδοση, αφού ο Φωστιέρης πρόλαβε πολλούς Αμοργιανούς να ανταλλάσσουν μεταξύ τους περιπαικτικά δίστιχα, λίγο σαν τις ρίμες ή τα τσατίσματα άλλων περιοχών.
Δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα σε ηλικία δώδεκα ετών, ενώ ως μαθητής Γυμνασίου και Λυκείου συνεργάστηκε με τη «Διάπλαση των Παίδων», ένα περιοδικό το οποίο όχι μόνο έδινε τη δυνατότητα να διαβάσεις πολύ ενδιαφέροντα κείμενα για την ηλικία αυτή, αλλά είχε και σελίδες συνεργασίας αναγνωστών, δημοσίευε κείμενα, μικρά πεζά, ποιήματα.
Μπήκε πρώτος στη Νομική Αθηνών, την οποία και τέλειωσε επίσης με άριστα! Το πτυχίο με βαθμό 9,5 του έδωσε τη δυνατότητα να πάρει μια πολύ καλή υποτροφία του γαλλικού κράτους για τέσσερα χρόνια και να πάει στο Παρίσι για σπουδές Ιστορίας Δικαίου.
Στην Ελλάδα επέστρεψε το καλοκαίρι του 1980 και συνεργάστηκε με τον Θανάση Νιάρχο, εκδίδοντας το θρυλικό περιοδικό, που είχε τίτλο «Η Λέξη», με το πρώτο τεύχος να κυκλοφορεί τον Ιανουάριο του 1981. Είχε μια αναπάντεχα ενθουσιώδη υποδοχή και η κυκλοφορία του συνεχώς αυξανότανε. Ασχολήθηκε κυρίως με το περιοδικό, το οποίο εκδιδόταν ανελλιπώς επί τριάντα χρόνια ακριβώς, από τις αρχές του 1981 μέχρι τα τέλη του 2010. Κυκλοφόρησαν 205 τεύχη που μεταφράζονται σε περίπου 20.000 σελίδες, 5.000 κείμενα και περισσότερους από 1.200 συγγραφείς Έλληνες και ξένους.
Την πρώτη κιόλας χρονιά που κυκλοφόρησε «Η Λέξη» έβγαλε την επόμενη συλλογή, με τίτλο «Ο διάβολος τραγούδησε σωστά». Την ίδια εκείνη εποχή μετέφρασε από τα γαλλικά τις συμβουλές ενός νέου ποιητή, του Μαρκ Ζακόμπ, αλλά εκδόθηκαν και οι δύο πρώτες μεταφράσεις βιβλίων του στα αγγλικά. Τα μετέφρασε ο Κίμων Φράιερ, ο πατριάρχης της μετάφρασης εκείνη την εποχή. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν αρκετοί σημαντικοί μεταφραστές ασχολήθηκαν με τα βιβλία του. Ο Νικόλα Κροτσέτι, ο Μιχέλ Βόλκοβιτς, ο Βίλι Πέντερσεν, ο Χανς και η Νίκη Αϊντερνάιερ, η Κλειώ Μαυροειδάκου – Μίλερ, ο Μόμα Ράντιτς, η Διονυσία Ζερβάνου και ο Τομ Νερ, όχι μόνο μετέφρασαν τα ποιήματα του αλλά φρόντισαν να εκδοθούν κιόλας στη γλώσσα και στη χώρα τους.
«Γενικά με συγκινεί όταν η ποίηση, η οποία αρδεύεται και γονιμοποιείται από όλες τις πτυχές της ζωής και των άλλων Τεχνών, όταν και εκείνη μπορεί να γίνει το έναυσμα, να δώσει την έμπνευση για να παραχθούν άλλα έργα, είτε ποιητικά, είτε ζωγραφικά, είτε μουσικά» λέει ο Αντώνης Φωστιέρης. Και τέτοιου είδους συναντήσεις είχε αρκετές με άλλους καλλιτέχνες, κυρίως ζωγράφους, οι οποίοι εικονογράφησαν ή πήρανε αρχική έμπνευση και ιδέα από κάποια ποιήματά του, όπως ήταν ο Τσαρούχης, ο Μαυροΐδης, ο Μυταράς, ο Φασιανός, ο Ζουμπουλάκης, η Ανδρεάδου, ο Δεβετζής από τους νεότερους, ο Φαίδων Πατρικαλάκις και αρκετοί άλλοι. Επίσης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Θανάσης Νικόπουλος, έχουν μελοποιήσει ποιήματά του.
Το 2008 εκδόθηκε ένας συγκεντρωτικός τόμος, ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα βιβλία τα ποιητικά από το 1970 ώς το 2005. Και ένα χρόνο νωρίτερα, είχε εκδοθεί μια συλλεκτική έκδοση με πρωτότυπα χαρακτικά του Αλέκου Φασιανού, φιλοτεχνημένα με αφορμή κάποια ποιήματά του.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Σκηνοθεσία: Κιμ Ντίμον.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Στάθης Γκόβας.
Ηχοληψία: Λάμπρος Γόβατζης.
Μοντάζ: Σταμάτης Μαργέτης.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
