ΝΕΑ ΞΕΝΗ ΣΕΙΡΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ – Α΄ ΚΥΚΛΟΣ
A΄ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ
«Αυτοκρατορίες των ζώων»
(Animal Empires)
Τα έξι επεισόδια του πρώτου κύκλου της νέας εκπληκτικής σειράς ντοκιμαντέρ «Αυτοκρατορίες των ζώων» (Animal Empires), παραγωγής ΗΠΑ 2015, έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν -σε Α΄ τηλεοπτική μετάδοση- οι τηλεθεατές της ΕΡΤ2, από τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου έως και τη Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020 (εκτός Σαββατοκύριακου), στις 12:00.
Υπάρχουν ξεχωριστά μέρη στον κόσμο, όπου ζώα συγκεντρώνονται για να ζευγαρώσουν, να ζήσουν, να χτίσουν, να είναι ασφαλή και να πεθάνουν.
Σε κάθε επεισόδιο της σειράς επισκεπτόμαστε αυτά τα μέρη.
Πολύβουα, πολυσύχναστα, όμορφα και επικίνδυνα, αυτά τα μέρη είναι ταυτόχρονα αρχαία και απειλούμενα.
Κάποια είναι φυσικά και κάποια είναι αποτέλεσμα των αλλαγών που φέραμε εμείς στον κόσμο.
Καθένα έχει μια ιστορία να αφηγηθεί για τους κύκλους της ζωής στον πλανήτη μας και πώς πρέπει πάντα να βρίσκουμε ισορροπία κι ο ένας τον άλλο, για να επιβιώσουμε.
Αυτές είναι οι μεγαλύτερες μεταναστεύσεις, συναθροίσεις και εισβολές στη φύση.
Ημερομηνία μετάδοσης: Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 1ο: «Οικογένεια»
(Family)
Μακάκοι (μαϊμούδες), φλαμίνγκο, μανάτοι.
Κάθε αυτοκρατορία χρειάζεται ένα σχέδιο διαδοχής. Η απόκτηση απογόνων και το μεγάλωμά τους είναι κρίσιμα για την επιβίωση όλων των ειδών.
Σε κάποιους κοινωνικούς κύκλους, η ανατροφή των παιδιών είναι ομαδική υπόθεση.
Σε άλλους, ο μεμονωμένος γονιός είναι το μόνο που χωρίζει το ευάλωτο μικρό από τις απειλές της άγριας ζωής.
Οι βερβερικοί μακάκοι, στα Στενά του Γιβραλτάρ, είναι τα μοναδικά πρωτεύοντα που ζουν ελεύθερα στην Ευρώπη. Κατέκτησαν τα στενά πριν από εξακόσια χρόνια. Μέρος του μυστικού της επιτυχίας τους είναι η «αλλογονική φροντίδα». Οι πατεράδες παίζουν μεγάλο ρόλο στην ανατροφή των μικρών. Αλλά δεν προσέχουν μόνο τα δικά τους, βοηθούν στο μεγάλωμα των μικρών όλης της φυλής.
Τα φλαμίνγκο ζουν μαζί ανά χιλιάδες στο νησί του Μπονέρ. Αλλά είναι λιγότερο έκφυλα από τις μαϊμούδες του Γιβραλτάρ. Πολλά ζευγάρια ζευγαρώνουν ισόβια. Και σαν τους μακάκους, ολόκληρη η αποικία βοηθά στη διατροφή και προστασία των μικρών.
Στη νότια Φλόριντα, όχι μακριά από τις περιοχές αναπαραγωγής του φλαμίνγκο, ο μανάτος είναι πιο μοναχικό πλάσμα. Οι μικρές συναθροίσεις τους είναι λιγότερο δομημένες. Αλλά όταν έρχεται η ώρα για αναπαραγωγή, σχηματίζουν «αναπαραγωγικά κοπάδια» όπου, σαν τους μακάκους, δεκάδες αρσενικά «φλερτάρουν» ένα και μόνο θηλυκό. Ωστόσο, όταν γεννηθεί το μωρό, εξαρτάται από τη μητέρα και μόνο από τη μητέρα να μάθει στο βρέφος τις αναγκαίες δεξιότητες για να επιβιώσει.
Ημερομηνία μετάδοσης: Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 2ο: «Ξαναχτίζοντας μια αυτοκρατορία»
(Rebuilding an Empire)
Κύκνοι, ελάφουροι του Δαυίδ, χελώνες.
Στην πορεία του καταγεγραμμένου χρόνου, πολλά είδη απειλήθηκαν με εξαφάνιση. Άλλοτε ισχυρές ζωικές αυτοκρατορίες, όπως οι δεινόσαυροι, αφανίστηκαν από τον πλανήτη. Άλλες, όμως, που κάποτε βρέθηκαν στο χείλος της εξαφάνισης, επέζησαν, ανέκαμψαν και ανέκτησαν μάλιστα τα βασίλειά τους.
Έπειτα από αιώνες κυνηγιού που τους απείλησε με εξαφάνιση, οι βουβόκυκνοι σήμερα ακμάζουν. Σήμερα είναι ένα προσεκτικά ελεγχόμενο είδος υπό την προστασία της ίδιας της Αυτής Μεγαλειοτάτης, της βασίλισσας της Αγγλίας. Είτε τον θεωρούν ενοχλητικό εισβολέα, είτε αναπόσπαστο εθνικό σύμβολο, ο βουβόκυκνος ξέρει να επιζεί.
Η βρετανική μοναρχία ευθύνεται και για την επιβίωση ακόμα ενός άλλοτε σπάνιου είδους. Στην Κίνα του 19ου αιώνα, είχε απομείνει μόνο ένα κοπάδι ενός ασυνήθιστου ελαφιού, γνωστού ως «μιλού». Όταν η πλημμύρα κατέστρεψε τα τείχη των αυτοκρατορικών κήπων, το ελάφι αφανίστηκε… Ευτυχώς, λίγα ζώα είχαν βγει λαθραία, κάποια χρόνια νωρίτερα. Ο δούκας του Μπέντφορντ τα πήρε υπό την προστασία του και τώρα, ο ελάφουρος του Δαυίδ επέζησε όχι μόνο στην αιχμαλωσία, αλλά χάρη στην αιχμαλωσία.
Οι χελώνες ζουν στη Γη επί εκατομμύρια χρόνια. Αλλά ο αριθμός τους μειώνεται. Στο Νέιπλς της Φλόριντα, η ανάπτυξη κοντεύει να καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον του είδους. Τώρα, με τη βοήθεια των οικολόγων, ένα τεχνητό καταφύγιο για τη χελώνα της Φλόριντα δημιουργήθηκε για να παρέχει στα ανθεκτικά αυτά τρωκτικά μια ευκαιρία να ξαναχτίσουν την αυτοκρατορία τους.
Ημερομηνία μετάδοσης: Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 3ο: «Καταφύγιο»
(Sanctuary)
Πιγκουίνοι, καγκουρό, καρχαρίες.
Η ισχύς εν τη ενώσει. Ειδικά στην άγρια φύση. Για πολλά είδη, είναι η αιτία για να συγκεντρώνονται τα άτομα. Η προστασία της αυτοκρατορίας είναι κρίσιμη για την επιβίωση. Γι’ αυτά τα ζώα, προστασία σημαίνει απομόνωση, δηλαδή να βρουν καταφύγιο από τις απειλές έξω από την περιοχή τους.
Όταν ο ήλιος δύει έξω από τις ακτές της Αυστραλίας, ο μικρός μπλε πιγκουίνος βαδίζει στο Νησί Φίλιπ. Αντί να ξεριζωθούν λόγω της οικιστικής ανάπτυξης, υπερασπίστηκαν την αυτοκρατορία τους χάρη και μόνο στον αριθμό τους. Χιλιάδες ζευγάρια ζουν στο νησί. Τώρα, από το σούρουπο ώς την αυγή, αυτά τα πουλάκια, όσο μόνο μια μικρή μπάλα, μένουν το ένα κοντά στο άλλο για να αποτρέπουν αρπακτικά και άλλες απειλές.
Το κοντινό Νησί Καγκουρό δικαιώνει το όνομά του. Καθώς η γεωγραφία περιόρισε την επιλογή ταιριού για το δυτικό γκρίζο καγκουρό που ζει στο νησί, δημιούργησε το δικό του υπο-είδος. Όπως και άλλες ράτσες, τα καγκουρό του νησιού διανύουν μεγάλες αποστάσεις με ένα και μόνο άλμα, αναπηδούν με 45 χλμ. την ώρα και πυγμαχούν σαν επαγγελματίες.
Λένε ότι τα όμοια έλκονται. Αυτό ισχύει και με το παραπάνω για τους καρχαρίες. Μπορεί να φανεί περίεργο, αλλά αυτοί οι κορυφαίοι κυνηγοί ζουν συχνά σε κοπάδια. Οι νεαροί κίτρινοι καρχαρίες στις Μπαχάμες αναζητούν καταφύγιο στα μαγκρόβια δάση του Μπίμινι και, όπως και οι νέοι άνθρωποι, βασίζονται σε ένα κοινωνικό δίκτυο που είναι κρίσιμο για την επιβίωσή τους.
Ημερομηνία μετάδοσης: Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 4ο: «Εισβολή»
(Infestation)
Θαλάσσιοι λέοντες, αρουραίοι, νυχτερίδες.
Ανεπιθύμητοι καλεσμένοι. Χρησιμοποιώντας τον τεράστιο αριθμό τους για να διεκδικήσουν μια περιοχή, κάποιες ομάδες ζώων θεωρούνται «μάστιγα». Αλλά η ίδια η επιβίωσή τους μπορεί να εξαρτάται από την εύρεση ενός σπιτιού, όπου δεν είναι καλοδεχούμενοι.
Οι αρσενικοί θαλάσσιοι λέοντες της Καλιφόρνιας, μετά την αναπαραγωγική περίοδο, αναζητούν στεριά για να συρθούν έξω και να αναπαυθούν. Δημιουργούν έναν θορυβώδη συνωστισμό στην Προκυμαία 39 του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, τρέφονται αδηφάγα, ξεκουράζονται, μαλώνουν, επιβάλλονται και με τη δυνατή φωνή τους καταλαμβάνουν την αποβάθρα μιας πολύβουης μεγαλούπολης.
Ο κοινός καστανός αρουραίος πιστεύεται ότι κατάγεται από τη Βόρεια Κίνα και εξαπλώθηκε στον κόσμο με μέσο τα πλοία. Λέγεται ότι στην πόλη ζουν τόσοι αρουραίοι όσοι και άνθρωποι. Υπολογίζεται ότι μόνο στη Μεγάλη Βρετανία κατοικούν 81 εκατομμύρια αρουραίοι. Δηλαδή 1,3 αρουραίοι ανά άνθρωπο! Η ικανότητα των αρουραίων να εισβάλλουν σε οποιοδήποτε τόπο ζουν οι άνθρωποι, οδήγησε στη δημιουργία μίας από τις πιο επιτυχημένες ζωικές αυτοκρατορίες στη Γη.
Μην επιτρέψετε στο όνομα να σας ξεγελάσει: η γκριζοκέφαλη ιπτάμενη αλεπού είναι στην πραγματικότητα νυχτερίδα. Και μάλιστα, μεγάλη νυχτερίδα, μία από τις πιο μεγαλόσωμες στον κόσμο. Άλλοτε ενδημικό είδος των δασικών περιοχών της Νοτιοανατολικής Αυστραλίας, ο αριθμός τους μειώνεται.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, λόγω των συρρικνούμενων επιλογών οικοτόπου, μετακινούνται σε περιοχές με περισσότερη τροφή και υψηλότερες θερμοκρασίες: στην πόλη της Μελβούρνης. Κουρνιάζουν σε βάσεις εκατοντάδες έως και δεκάδες χιλιάδες νυχτερίδες, δημιουργώντας πλέον μια μόνιμη αποικία.
Ημερομηνία μετάδοσης: Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 5ο: «Μετανάστευση»
(Migration)
Καριμπού, θαλάσσιοι ελέφαντες, πεταλούδες-μονάρχες.
Επικές πτήσεις, περιπετειώδη ταξίδια και εξαντλητικές διαδρομές, όλα παίζουν καίριο ρόλο στη ζωή πολλών ειδών. Αυτές οι αυτοκρατορίες ταξιδεύουν, αναζητώντας τροφή, καταφύγιο ή ταίρι. Αλλά το κλείσιμο και η οργάνωση του ταξιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες ζώα.
Ένα από τα μεγαλοπρεπέστερα θεάματα άγριας ζωής είναι η μαζική μετανάστευση του καριμπού. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννα, μητέρες και μωρά μετακινούνται χιλιάδες χιλιόμετρα, μέσα από ποτάμια και τούνδρες στον Βόρειο Καναδά. Με συνεχείς απειλές από αρπακτικά, κυνηγούς και τα στοιχεία της φύσης, είναι ένα επικίνδυνο, αλλά επιβεβλημένο ταξίδι.
Στην άλλη πλευρά της ηπείρου, υπάρχει ακόμα ένας ταξιδιώτης μεγάλων αποστάσεων. Ξέρει να καταδύεται σε απίστευτα βάθη και να μην τρέφεται επί μεγάλες χρονικές περιόδους, ο βόρειος θαλάσσιος ελέφαντας είναι ένα θαυμαστό θαλάσσιο θηλαστικό. Δύο φορές το χρόνο, συναντώνται στις ακτές της Βόρειας Καλιφόρνιας για να γεννηθούν, να ζευγαρώσουν και να αποβάλλουν το δέρμα τους. Στη συνέχεια, επιστρέφουν στη θάλασσα και μια μοναχική ύπαρξη για την υπόλοιπη χρονιά.
Όχι μακριά από τους τόπους αναπαραγωγής της φώκιας, κάπου 25.000 πορτοκαλί και μαύρες πεταλούδες-μονάρχες πετούν προς την Ακτή Πίσμο κάθε χειμώνα. Από τα τέλη του Οκτωβρίου μέχρι τον Φεβρουάριο, οι πεταλούδες βρίσκουν καταφύγιο και θέρμη σε συμπλέγματα πάνω σε κλαδιά ευκάλυπτου. Οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι τα έντομα έχουν γενετικά ανεπτυγμένο σύστημα παλιννόστησης. Και λόγω ενός μοναδικού συστήματος λιπαποθηκών, αυτή η συγκεκριμένη ομάδα έχει προσδόκιμο ζωής τέσσερις φορές περισσότερο απ’ όσο οι κοινές πεταλούδες-μονάρχες. Ωστόσο, ακόμα και με τη διευρυμένη διάρκεια ζωής, όταν οι πεταλούδες αναχωρήσουν τον Μάρτιο, δεν θα επιστρέψουν ποτέ.
Ημερομηνία μετάδοσης: Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020, στις 12:00
Eπεισόδιο 6ο (τελευταίο): «Επιστροφή στην άγρια κατάσταση»
(Gone Wild)
Πόνι, γουρούνια, γάιδαροι, κοτόπουλα.
Ως δημοφιλείς χαρακτήρες σε τραγούδια και παραμύθια, τα ζώα της φάρμας τιμώνται παντού στον κόσμο. Αλλά ελάχιστα παραμύθια μιλούν για το αδελφό είδος τους που ζει σε άγρια κατάσταση.
Αυτά τα ζώα, που έγιναν κυρίως γνωστά ως οικόσιτα, υποζύγια ή ακόμα και κατοικίδια, παλεύουν μόνα τους για τη ζωή τους πέρα από τους φράκτες της εξημερωμένης φυλής τους.
Λίγο έξω από τη Βαλτιμόρη, στο Μέριλαντ, δύο κοπάδια άγριων πόνι τρέχουν, βοσκούν και μεγαλώνουν τις οικογένειές τους στις ακτές του νησιού Άσατιγκ. Αυτά τα πόνι κυριάρχησαν σ’ αυτή τη λωρίδα άμμου και βάλτου από το 1600. Ζουν άγρια και ελεύθερα.
Αλλά τα υπερβολικά πολλά μωρά που ζουν σε ελάχιστα λιβάδια, αποτελούν πρόβλημα. Για να συνεχίσουν τη γενεαλογική γραμμή τους, ο άνθρωπος οδηγεί τα παραπανίσια νεαρά ζώα στη θάλασσα, όπου κολυμπούν σ’ ένα μαντρί του αλμυρού νερού για να ακολουθήσει μια ζωοπανήγυρη.
