ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΠΟΜΠΩΝ
ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ
«Γιώργος Ζιάκας»
Ημερομηνία μετάδοσης: Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018, στις 20:00
Ο σκηνογράφος και ζωγράφος Γιώργος Ζιάκας αυτοβιογραφείται στο «Μονόγραμμα», που μεταδίδεται την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 20:00 στην ΕΡΤ2.
Ο Γιώργος Ζιάκας γεννήθηκε στο Συκούριο της Λάρισας, το 1940. Με τους γονείς του κατέβηκαν στη Λάρισα το 1944. Τελειώνοντας το σχολείο, θέλησε να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά τις αναπόφευκτες αντιδράσεις των γονιών του, που φοβόνταν ότι έτσι θα «πέθαινε στην ψάθα», σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ, με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη. Συμμαθητές του, η Ρένα Παπασπύρου, η Βάσω Κυριάκη, ο Αλέκος Φασιανός, ο Χρόνης Μπότσογλου.
Μεσολαβεί ο στρατός, όπου ο Γιώργος Ζιάκας ομολογεί ότι πέρασε πολύ καλά, παρότι τον έστειλαν στη Κομοτηνή, επειδή τον χρειάζονταν για να φτιάχνει σκηνικά στα θεατρικά «Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων» που λόγω χούντας ανέβαιναν τότε κατά κόρον. Με απλά υλικά, κοτετσόσυρμα, γύψο, τουλπάνι, χρώματα, κατασκεύασε τον τάφο του Έλληνα ήρωα που του ζητήθηκε. «Θα τον ζήλευε και ο ενδοξότερος νεκρός» λέει ο ίδιος…
Μετά το στρατό επιστρέφει στη Λάρισα και ξεκινάει η περίοδος του Θεσσαλικού Θεάτρου. Η Άννα Βαγενά, ο Κώστας Τσιάνος και ο Γιώργος Ζιάκας ήταν οι τρεις πρωτεργάτες. Η ιδέα για τη δημιουργία του Θεσσαλικού ήταν της Άννας Βαγενά. Στην ομάδα προστέθηκε ο Διαγόρας Χρονόπουλος, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, η Αλίκη Αλεξανδράκη, ο Νίκος Χαραλάμπους, η Νένα Μεντή… Πρώτα έργα, «Η Αυλή των Θαυμάτων» και το «Πανηγύρι».
Κατεβαίνοντας στην Αθήνα, η πρώτη του επαγγελματική σκηνογραφία ήταν στο «Διάδρομο» του Κώστα Μίχου στο Πειραματικό Θέατρο της Μαριέτας Ριάλδη, στην πρώτη σκηνοθεσία του Διαγόρα Χρονόπουλου.
Η δεύτερη ήταν στο θέατρο Βρετάνια, στον θίασο της Άννας Συνοδινού στην «Αντιγόνη» του Μπρεχτ, ως βοηθός του Αλέξη Σολωμού (μετάφραση-σκηνοθεσία-σκηνικά-κοστούμια).
Στη Θεσσαλονίκη, «συναντήθηκε» και συνεργάστηκε στο ΚΘΒΕ, με τον Μίνωα Βολανάκη, με τον Διαγόρα Χρονόπουλο και με τον Βασίλη Παπαβασιλείου.
Στον κινηματογράφο είχε τη «μεγάλη τύχη», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, να δουλέψει κυρίως με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Έχουν κάνει μαζί εφτά ταινίες: «Κυνηγοί», «Μεγαλέξανδρος», «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Μελισσοκόμος», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα»), συμπεριλαμβανομένης και της τελευταίας («Άλλη θάλασσα»), στα γυρίσματα της οποίας ο σκηνοθέτης έχασε τη ζωή του. Τα κοστούμια που έκανε για τις ταινίες αυτές και κυρίως για τον «Μεγαλέξανδρο» έχουν μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου.
Παροιμιώδης έμεινε η αντίδραση του δασκάλου του Γιάννη Μόραλη, όταν εξέθεσε τις μακέτες του «Μεγαλέξανδρου» στην Γκαλερί Αθηνών: «Ήρθε ο δάσκαλός μου ο Μόραλης, που πάντα ήταν πρώτος στων μαθητών του τις εκθέσεις. Λοιπόν, ήρθε, τα γύριζε γύρω – γύρω και τα κοιτούσε και μου λέει, ρε άτιμε γιατί δεν ζωγραφίζεις;»
Στον κινηματογράφο δούλεψε επίσης με τον Γιάννη Σμαραγδή, τον Δημήτρη Μαυρίκιο, τον Γιώργο Σταμπουλόπουλο και τον Τώνη Λυκουρέση.
Ο Γιώργος Ζιάκας μιλάει στο «Μονόγραμμα» και για τη μνημειώδη καλαίσθητη έκδοση «Γιώργος Ζιάκας – Θέατρο, Κινηματογράφος, Ζωγραφική», ένα έργο που του στοίχισε ένα… σπίτι για να μπορέσει να το εκδώσει!!
Αρχαίο δράμα, ελληνικό, παγκόσμιο θέατρο. Μακέτες, φωτογραφίες, κείμενα, επιστολές, ακόμα κι ένα ποίημα του Δημήτρη Μαυρίκιου, εμπνευσμένο από το σκηνικό του για το έργο «Επτά επί Θήβας». Όλη του η δημιουργία, η δημιουργία μιας ζωής, περιέχεται στις σελίδες του τόμου αυτού.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια του, που ταυτίστηκαν με τη δημιουργία του Θεσσαλικού Θεάτρου, των ΔΗΠΕΘΕ, του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου και χαρακτήρισαν «με την τόλμη της αισθητικής τους, μια ολόκληρη εποχή».
Η περίοδος του Θεσσαλικού Θεάτρου, από τις πρώτες παραστάσεις, μέχρι την «Ηλέκτρα» και της «Ιφιγένεια εν Ταύροις» σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου, όπου κοστούμια του Γιώργου Ζιάκα, απογειώθηκαν κυριολεκτικά και μετατράπηκαν σε έργα Τέχνης.
Η τρίτη ενότητα του βιβλίου, είναι αφιερωμένη κυρίως στη ζωγραφική του δουλειά. Δουλειά την οποία ξανασυνάντησε όταν έγινε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών, αντικαθιστώντας τον δάσκαλό του τον Β. Βασιλειάδη. Στην αρχή πήγε ως επίκουρος και μετά έγινε ομότιμος καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Σκηνοθεσία: Χρίστος Ακρίδας.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Στάθης Γκόβας.
Ηχοληψία: Νίκος Παναγοηλιόπουλος.
Μοντάζ Σταμάτης Μαργέτης.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
