ΝΕΑ ΕΚΠΟΜΠΗ
«Το Μαγικό των Ανθρώπων»
«…κι έκαναν τον φόβο του θανάτου, οίστρο της ζωής» (Εμπειρίκος)
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς απώλεια, χωρίς τους μικρούς και μεγάλους θανάτους που σημαδεύουν την ιστορία της ζωής μας. Να χάνεις ένα γονιό, ένα παιδί, μια πατρίδα, μια δουλειά, να χάνεις την υγεία σου, την πίστη σε μια ιδέα, να χάνεις το μυαλό, τη νιότη σου, να χάνεις έναν μεγάλο έρωτα και να μένεις μισός. Απώλειες και πένθη καθορίζουν αυτό που είμαστε.
Η εκπομπή αναφέρεται στη μαγική δύναμη της απώλειας.
Μέσα από μια σε βάθος συνέντευξη που λειτουργεί ως κατάθεση ψυχής, η ιστορία του κάθε ανθρώπου σαν ένα εικαστικό φιλμ φέρνει στο προσκήνιο τη δύναμη υπέρβασης και ανθεκτικότητας. Μέσα μας υπάρχει μια ορμή, μια δύναμη που μας παροτρύνει να μεταμορφώνουμε την οδύνη σε δημιουργία. Κάτι που γνώριζαν καλά οι Έλληνες, όπως μας θυμίζει ο Εμπειρίκος «..κι έκαναν τον φόβο του θανάτου, οίστρο της ζωής».
Η επεξεργασία της απώλειας έχει τη δυνατότητα σαν τη μεγάλη τέχνη να αφυπνίζει. Να θρυμματίζει την παγωμένη μέσα μας θάλασσα. Σκοπός της εκπομπής είναι να αναδείξει αυτή την πλευρά. Μέσα από εμβληματικές ιστορίες επώνυμων και ανώνυμων ανθρώπων να φανερώσει «Το Μαγικό των Ανθρώπων».
Ο τίτλος της εκπομπής είναι εμπνευσμένος από το αριστούργημα του Τόμας Μαν, «Το Μαγικό Βουνό». Όταν ο νεαρός Χανς Κάστορπ βρίσκεται στο σανατόριο κοντά αλλάζει η ζωή του όλη. Περιστοιχισμένος από την απώλεια και το φόβο του θανάτου, ζει μια μαγική διαδικασία ενηλικίωσης κατά τη διάρκεια της οποίας γνωρίζει τον έρωτα, τη φιλοσοφία, τη φιλία. Κερδίζει το αγαθό της ζωής.
-Όλα ξεκινούν από ένα πένθος.
Οι ταινίες της Πέννυς Παναγιωτοπούλου έχουν κεντρικό θέμα την απώλεια, όλα τα πρόσωπα που η Φωτεινή Τσαλίκογλου πλάθει μέσα στα μυθιστορήματά της παλεύουν να βγουν αλλιώς δυνατά μέσα από την αναμέτρηση με τη φθορά, το θάνατο και την απώλεια.
Η εκπομπή, χρησιμοποιώντας τη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας, στοχεύει να φανερώσει ότι η απώλεια δεν γεννά μόνο θλίψη, θυμό, νοσταλγία και παραίτηση αλλά ανοίγει και έναν άλλο δρόμο, δρόμο ομιλίας, δημιουργίας, ζωής.
Με πένθος εισαγόμαστε στη ζωή, με πένθος τελειώνουμε τη ζωή και ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο άκρα αναζητούμε τρόπους να αντλούμε δύναμη από αναπόφευκτα τραύματα και απώλειες.
«Οι άνθρωποι δεν ψεύδονται στον πόνο» λέει η Έμιλι Ντίκινσον. Υπάρχει μια τρομαχτική αληθινότητα στην οδύνη. Οι ιστορίες που ξεδιπλώνονται στο «Μαγικό των Ανθρώπων» μας παροτρύνουν να συλλογιστούμε «Είμαστε φθαρτοί, Ας ζήσουμε».
Ημερομηνία μετάδοσης: Τρίτη 22 Μαΐου 2018, στις 21:30
«Eλένη Μπαρμπαλιά: Το ανατρεπτικό χαμόγελο της δύναμης. Η νόσος ως πρόκληση»
Η ζωή του καθενός μας είναι ένα μυθιστόρημα, με πολλά ξεχωριστά κεφάλαια κι έναν ανοιχτό επίλογο. Η Ελένη, οκτώ ετών το 1974, διαγνώσθηκε με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Κατέληξε στο νοσοκομείο με διαβητικό κώμα. Ένα από τα ελάχιστα τότε παιδιά με διαβήτη σε μια εποχή που προσπαθούσε να κατανοήσει τι συμβαίνει με «αυτό το κακό που μας βρήκε’’». Το μαγικό της Ελένης: ο ακατάπαυστος αγώνας που κάνει, από παιδάκι και μέχρι σήμερα, να μην καταθέσει τα όπλα. Κάτι που εύκολα θα μπορούσε να είχε συμβεί μέσα σ’ ένα αντίξοο περιβάλλον με κυρίαρχο το «δεν». Πάλεψε με την αναλγησία, τα στερεότυπα, την άγνοια, την οπισθοβουλία. Πάλεψε με όλα τα μικρά που μας μικραίνουν και μας φτωχαίνουν για να αντιμετωπίσει ως πρόκληση τη νόσο της. Καθώς το σκοτάδι δεν είναι συμπαγές, φωτισμένα πρόσωπα εμφανίσθηκαν στη ζωή της, όπως ο ξεχωριστός και αείμνηστος γιατρός Νίκος Βασιλόπουλος. Μέσα απ’ αυτόν η σημασία της θεραπευτικής ομάδας ήλθε στο προσκήνιο.
Αιμοκαθάρσεις, νεφροπάθεια, διπλά by pass. Να είναι άραγε το πλεόνασμα μιας ορμής μέσα της που την κάνει να τα παρακάμπτει με ένα ανατρεπτικό χαμόγελο; Να είναι το πάθος της για τα κοινά, ο τρόπος που την αφορά η οδύνη του διπλανού της; Ίσως. Πάντως μια φράση από το «Ράγισμα» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ είναι σαν να έχει τελικό προορισμό εκείνη: «Τα πράγματα είναι απέλπιδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι αποφασισμένος να τα παλέψω μέχρι τέλους…».
Ιδέα-επιστημονική επιμέλεια: Φωτεινή Τσαλίκογλου.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Κατσαΐτης.
Μοντάζ: Γιώργος Σαβόγλου.
Εκτελεστής παραγωγός: Παναγιώτα Παναγιωτοπούλου – p.p.productions.